İnsanın Tanrının varlığıyla ilgili düşünmesinin nedenleri nelerdir? Tartışınız
İnsan doğası itibariyle bir şeye, bir olguya veya bir güce bağlanma ve inanma ihtiyacı içindedir. Ayrıca insanoğlunun merak duygusu çok baskındır ve her şeyi sorgulayan bir yapısı vardır. Bu nedenle önce kendini, çevresini ve evreni incelemeye başlar. İlk sorduğu soru “Ben kimim” sorusudur. İçinde bulunan aşırı merak duygusuyla nerden geldim? Beni ve bütün evreni kim yarattı gibi soruların cevaplarını aramaya başlar. Ancak bu sorular hemen cevap verilebilecek tarzda sorular değildir.
Eline geçen tüm kaynakları incelemeye başlar. Felsefe ve dini kaynakları araştırır. Ulaştığı bilgileri akıl süzgecinden geçirir ve kendince sorduğu sorulara cevaplar bulur. Ancak bu sorular sadece akılla dillendirilecek sorular değildir. Bu durumda iyice kafası karışır bu seferde bulduğu bilgilere şüphe gözüyle bakmaya başlar.
Tüm filozoflar ömürlerini bu tür sorular sorup cevaplarını aramakla geçirmiştir. Her filozof kendince ulaştığı deliller ışığında kendi görüşlerini savunur. Ancak yine de mutlak bir doğruya ulaştıkları söylenemez.
İnsan bakar ki, çağlar boyunca bir sürü farklı fikir öne sürülmüş tekrar kendi içine döner ve hiçbir şeyin tesadüfü olmadığını evrendeki tüm bu güzelliklerin bir yaratıcısı olması gerektiği düşüncesi ağır basar. Çünkü gördükleri akılla cevaplanacak şeyler değildir. Bu kocaman şaheserin mutlaka bir yaratıcısının olması gerekir. Çünkü her şey çok muntazam ve tam bir düzen içinde yürümektedir. Böylesi bir düzenin sonsuz kudret sahibi bir yaratıcısı olması gerektiğini düşünür ve kabul eder.
Ancak bu şekilde şüphe duyduğu ve merak ettiği soruların cevaplarına ulaşır. Bir yandan aklıyla kabul ederken bir yandan da kalbi ve duygularıyla da bir güce inanma gerekliliğini anlar.