Virgülün Kullanım Alanı ve Örnekleri
- Bir kelimenin, kendisinden sonra gelen kelimeyi belirtmediğini ve onun tamlayanı olmadığını göstererek anlam karmaşasını yok etmek için kullanılır.
Örnek: Yaşlı, adama yolu tarif ediyor.
Kadın, öğretmene durumunu soruyordu.
Kısa boylu, genç nereye diye seslendi.
- Yazıda arka arkaya gelen, söz dizimi bakımından eş görevli kelime ve kelime grupları, sıralı olan cümleleri birbirinden ayırt edilmesi için kullanılır.
Örnek: Herkes yazı, denizi, kumu, güneşi sever.
Hırçın dereler, sert rüzgâr, dökülen yapraklar insanı oldukça korkutuyordu.
Fırtına, kar, kış sanki kıyamet habercisi gibi.
- Cümle içinde ara cümleleri ve ara sözleri birbirinden ayırmak için cümlelerin başında ve sonunda kullanılır.
Örnek: Şimdi, efendiler, müsaade buyurursanız, size bir sual sorayım.(Mustafa Kemal Atatürk)
Bu mahalleyi, oynadığım sokakları, asla başka yerde bulamayacağım.
Onu çok aradığımı, merak ettiğimi dile getirince, bir dakika bile düşünmeden yanıma geldi.
- Mektuplarda, konuşma metinlerinde, yazışmalarda, hitaplarda, hitabelerden sonra kullanılır.
Örnek: Saygıdeğer misafirlerim, hoş geldiniz.
Sayın başkan, İstanbul’a iniş yaptı.
Sevgili İrem, cümlelerime nasıl başlayacağımı bilemiyorum…
- Yazışmalarda mekân isimlerini, tarihlerden ayırmak için kullanılır.
Örnek: Kadıköy, 14 Kasım 1944.
Ankara, 2017
- Yazıda başkasından alınan bir söz tırnak içinde kullanılmamışsa bu sözlerin sonuna virgül konur.
Örnek: Sizden hoşlanmadım, dedi ve gitti.
Sözlerinden pek hoşlanmadım, dedi ve telefonu kapattı.
- Tekrarlanan sözcükler arasında kullanılır. İkilemeler arasında virgül kullanılmaz, daha doğrusu ikilemeler arasında hiçbir noktalama işareti kullanılmaz.
Örnek: Akşam, yine akşam.(A. Haşim)
Kış, yine aynı kış.
- Künyelerde yazar, eser, basım evi, tarih vb. maddelerden sonra kullanılır.
Örnek: Abasıyanık, Sait Faik, Son kuşlar, YKY yayınları, İstanbul, 2008.
- Cümle içinde özel olarak vurgu yapmak için kullanılır.
Örnek: Sonunda, her istediğini elde etmiş oldu.
Bundan böyle, bu şekilde devam edecek.
- Uzun cümlelerde özneden sonra virgül kullanılır.
Örnek: Sesiz bir şekilde yanımıza yaklaşan adam, buraların yabacısı olduğunu her halinden belli ediyordu.
Kısa saçlı kadın, yanımıza gelerek bize buraları bilmediğini ve bir adres göstererek yerini tarif etmemizi istedi.
- Kendinden sonra gelen cümleyi yansıtan, anlam pekiştirmesinin olmasının gerektiği yerlerde kullanılır. Cümle içinde bağlaçlardan veya ikilemelerden önce ya da sonra virgül konmaz.(ve, veya, hem…hem, da/de)
Örnek: Evet, bu işin de sonuna geldik.
Evet, kırk seneden beri Türkçe merhale merhale Türkleşiyor. (Yahya Kemal Beyatlı)
- Bir düşünceyi kabul ya da ret ifadelerinden sonra kullanılır.
Örnek: Hayır, senin dediklerine kesinlikle katılmıyorum.
Evet, sizi kısa bir süreliğine dinleyeceğim.
- Ondalık sayılarda bölümleri ayırmak için konur.
Örnek: 38,7
72,9
- Hitap kelimelerinden sonra kullanılır.
Örnek: Sayın Bakan, Saygıdeğer konuklar
- Ünlem grubu oluşturmak için cümlede ünlem gibi kullanılan sözcükten sonra konur, ünlem ise cümle sonuna alınır.
Örnek: Arkadaş, yurdumu alçaklara uğratma sakın!