Virgülün kullanıldığı cümlelere, yerlere örnekler

Virgülün Kullanım Alanı ve Örnekleri

 

  • Bir kelimenin, kendisinden sonra gelen kelimeyi belirtmediğini ve onun tamlayanı olmadığını göstererek anlam karmaşasını yok etmek için kullanılır.

Örnek: Yaşlı, adama yolu tarif ediyor.

Kadın, öğretmene durumunu soruyordu.

Kısa boylu, genç nereye diye seslendi.

 

  • Yazıda arka arkaya gelen, söz dizimi bakımından eş görevli kelime ve kelime grupları, sıralı olan cümleleri birbirinden ayırt edilmesi için kullanılır.

Örnek: Herkes yazı, denizi, kumu, güneşi sever.

Hırçın dereler, sert rüzgâr, dökülen yapraklar insanı oldukça korkutuyordu.

Fırtına, kar, kış sanki kıyamet habercisi gibi.

 

  • Cümle içinde ara cümleleri ve ara sözleri birbirinden ayırmak için cümlelerin başında ve sonunda kullanılır.

Örnek: Şimdi, efendiler, müsaade buyurursanız, size bir sual sorayım.(Mustafa Kemal Atatürk)

Bu mahalleyi, oynadığım sokakları, asla başka yerde bulamayacağım.

Onu çok aradığımı, merak ettiğimi dile getirince, bir dakika bile düşünmeden yanıma geldi.

 

  • Mektuplarda, konuşma metinlerinde, yazışmalarda, hitaplarda, hitabelerden sonra kullanılır.

Örnek: Saygıdeğer misafirlerim, hoş geldiniz.

Sayın başkan, İstanbul’a iniş yaptı.

           Sevgili İrem, cümlelerime nasıl başlayacağımı bilemiyorum…

 

  • Yazışmalarda mekân isimlerini, tarihlerden ayırmak için kullanılır.

Örnek: Kadıköy, 14 Kasım 1944.

Ankara, 2017

 

  • Yazıda başkasından alınan bir söz tırnak içinde kullanılmamışsa bu sözlerin sonuna virgül konur.

Örnek: Sizden hoşlanmadım, dedi ve gitti.

Sözlerinden pek hoşlanmadım, dedi ve telefonu kapattı.

 

  • Tekrarlanan sözcükler arasında kullanılır. İkilemeler arasında virgül kullanılmaz, daha doğrusu ikilemeler arasında hiçbir noktalama işareti kullanılmaz.

Örnek: Akşam, yine akşam.(A. Haşim)

Kış, yine aynı kış.

 

  • Künyelerde yazar, eser, basım evi, tarih vb. maddelerden sonra kullanılır.

Örnek: Abasıyanık, Sait Faik, Son kuşlar, YKY yayınları, İstanbul, 2008.

 

  • Cümle içinde özel olarak vurgu yapmak için kullanılır.

Örnek: Sonunda, her istediğini elde etmiş oldu.

Bundan böyle, bu şekilde devam edecek.

 

  • Uzun cümlelerde özneden sonra virgül kullanılır.

Örnek: Sesiz bir şekilde yanımıza yaklaşan adam, buraların yabacısı olduğunu her halinden belli ediyordu.

Kısa saçlı kadın, yanımıza gelerek bize buraları bilmediğini ve bir adres göstererek yerini tarif etmemizi istedi.

 

  • Kendinden sonra gelen cümleyi yansıtan, anlam pekiştirmesinin olmasının gerektiği yerlerde kullanılır. Cümle içinde bağlaçlardan veya ikilemelerden önce ya da sonra virgül konmaz.(ve, veya, hem…hem, da/de)

Örnek: Evet, bu işin de sonuna geldik.

Evet, kırk seneden beri Türkçe merhale merhale Türkleşiyor. (Yahya Kemal Beyatlı)

 

  • Bir düşünceyi kabul ya da ret ifadelerinden sonra kullanılır.

Örnek: Hayır, senin dediklerine kesinlikle katılmıyorum.

Evet, sizi kısa bir süreliğine dinleyeceğim.

 

  • Ondalık sayılarda bölümleri ayırmak için konur.

Örnek: 38,7

72,9

 

  • Hitap kelimelerinden sonra kullanılır.

Örnek: Sayın Bakan, Saygıdeğer konuklar

 

  • Ünlem grubu oluşturmak için cümlede ünlem gibi kullanılan sözcükten sonra konur, ünlem ise cümle sonuna alınır.

Örnek: Arkadaş, yurdumu alçaklara uğratma sakın!

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir