Soru sormak, aslında gündelik hayatımızda çok uyguladığımız bir eylemdir. Bu eylemin incelikli bir eylem olduğunu ve özel bazı yöntemleri olması gerektiğini kavramak bundan dolayı biraz zor olabilir. Soru sormanın yöntemleri genellikle sorunun bireyleri doğru cevaba götürmesi olasılığını arttırmak üzere şekillendirilir. Soru sormak, Antik Yunan Felsefesi’nin oldukça önemli bir karakteri olan Sokrates’ten beri neredeyse felsefi bir uğraş olarak kabul edilen ve profesyonellik gerektiren bir iştir.

Geçtiğimiz dönemlerde Sokrates, soru sormanın zihnin çalışmasını ve hakikatleri bulmasını sağlayacak en temel şey olduğunu savunuyorve Yunanlılara kendilerini bulmaları amacı ile sürekli olarak sorular soruyordu. Yunanlılara sorduğu bu sorular Sokrates’in zamanla kafir olarak görülüp asılmasına sebep olsa da, aslında felsefe için oldukça önemli olan ve doğrudan kabul etmek yerine her şeyi düşünerek yerli yerine yerleştirmeyi gerektiren sorulardı.

Öyle ki, felsefedeki sorular kişiyi belli bir cevabı vermeye doğru yönlendirdiği anda kötü sorular olarak adlandırılırlar. Felsefede sorular öyle düzenlenmelidir ki hem de herkes tarafından sorulmasına gerek bile olmayacak kadar kabul edilmiş şeyleri derinden sorgulamalılar, hem de bu sorgulamayı yaparken asla ama asla taraf belli etmemelilerdir. İşte soru sorma sanatının kabul edilen en temel kuralları bunlardır. Soru sormanın incelikleri, cevapları alabilme oranlarında değil düşündürebilme oranlarında şahsiyet kazanır. Bundan dolayı sorunun ne kadar derini deştiği önemli bir konudur.