Zamanımız da daha da fazla olan aile içi şiddet çocuklar için oldukça kötü bir serüvenin başlangıcı oluyor. Öncelik olarak aile içi şiddet aile fertlerinin birbirlerine karşı fiziksel ya da sözlü şiddet kullanması olarak tanımlanır. Ancak çocuklara karşı yapılan şiddettin ismi özel olarak çocuk istismarı olarak bilinir.
Çocuğun yaş aralığına göre bedensel ruhsal ve sosyal gelişimine olan etkileri değişebilse de her yaş aralığında olan çocukların aile içi şiddetle benliklerinden uzaklaştırılmaya maruz kalırlar.
Fiziksel olarak bedensel gelişiminde bozukluklar meydana gelebilir. Yaşıtlarına oranla daha cılız veya daha kilolu olmak gibi. Sürekli gelişen kronik ağrılar yaşayabilir çocuklar. Bu ağrılar fiziksel bir rahatsızlığın habercisi olabileceği gibi psikolojik bir rahatsız olması da muhtemeldir. Şiddet görmese bile sürekli aile içi şiddete tanık olan çocuklar zamanla saldırgan tutumlar sergilemeye başlayabilirler
Ruhsal olarak kendinden güçsüz canlılara şiddet eğilimi gerçekleştirebilirler. İçe kapanıklık ve borderline (kişilik bozukluğu) ve uyku bozukluğu, dikkat dağınıklığı, stres, çekingenlik ve asosyallik ileri yaşlarında görülebilir.
- Özgüven eksikliği
- Yanlış kişiye/şeye kendini bağlanma
- İlgi çekme çabası
- Kendini mutsuz hissetmek devamlı üzgün olmak
Gibi tutumlar sergileyebilirler.
Derslerinde odaklanamamanın sonucu ders başarısında düşme yaşanır. Önemsiz amaçsız yalnız hissetme ve depresyon belirtileri ortaya çıkar.
Gelecek nesiller için başarısız ve kırgın bireyler oluşumunun temelleri atılmış olur.