İlk ve Günümüz Türk devletlerinde toplumsal yapı:
- Oğuş (aile): en küçük toplumsal yapı
- Urug: ailelerin birleşmesinden oluşurdu.
- Boy: urugların birleşmesinden oluşurdu.
- Budun (millet): boyların birleşmesinden oluşurdu.
Aile (Oguş): Türk sosyal hayatı, akrabalık bağları üzerine kurulmuştu. Toplumun çekirdeğini oluşturan ailede babanın yanında annenin de söz hakkı vardı.
İlk Türklerde babaya “kang” anneye ise, “ög” denirdi.
Eski Türk ailesi bugün olduğu gibi “küçük aile” yani çekirdek aile tipindeydi.
Evlenen erkek çocuklara çadır ve bir miktar mal verilirdi.
Ancak küçük oğul, evlendiğinde babasının çadırında kalmakta ve onların ölümlerinden sonra da çadır ve babaya ait malın sahibi olmaktaydı.
Kız çocukları evlenirken baba tarafından verilen çeyiz ile evden ayrılır ve daha sonra baba mirasında bir hakkı yoktu.
Türklerde genellikle akraba sayısını artırma karşılıklı olarak birbirlerine destek vermek, akraba boylar arasındaki çatışmaları önlemek için başka kabileden evlilik tercih edilmekteydi.
Türklerde evlilik, erkek ve kızın ortak iradesi ile ailelerin karşılıklı rızasına bağlıydı. Evlenme; söz kesme, nişan ve düğün töreniyle tamamlanırdı. Günümüzde ufak değişimler dışında yine aynı tarz kültür devam ettirilmektedir ülkemizin birçok noktasında. Kadının mülkiyetinden olmak üzere kız tarafı erke evinden kalıng (kalın) alırdı. Gelinin çeyizine eğne veya yumuş adı verilirdi. Düğünde verilen yemeğe törün denirdi. Evlenen kıza gelin, evlenen erkeğe ise güvey denilmekteydi.