Konar göçer toplumlar belirli yaşayış tarzlarına sahiptirler. Bu yaşama tarzını değiştirmezler. Kendi yaşam tarzlarına uygun coğrafi bölgeler ararlar. Buldukları en uygun yere göç ederler. Kullandıkları malzemeler hep aynıdır. Küçük çapta icatlar yapılsa ve malzemeler geliştirilse de temelleri aynıdır. Yenilerine yer verilmemiştir. Bu sebeple elindeki malzeme şekline, yaşama şekline ve sahip olduğu kriterlere uygun yerler bulurlar ve oralara göç kervanı oluştururlar. Yerleşik toplumlar ise yerleştikleri bölgelere göre yaşam tarzı oluşturmak zorunda kalmışlardır. Tarım yapan yerleşik toplumlar tarım aletleri geliştirmiş ve ağaçlardan oluşan malzemeler kullanmaya başlamışlardır. Coğrafi şartlar her yaz ve her kış aynıdır. İklim şartlarına göre barınacakları yerler yapmak zorunda kalmışlardır. Yaz ve kış için ayrı ayrı kıyafetler elde etmişlerdir. Konar göçer toplumlar ile ilk yerleşik toplumların ilişkisi ise tamamen bu hayat şartlarına uygun olarak ilerlemiştir. Konar göçer toplumlar gıda ihtiyaçlarını yerleşik toplumlardan temin etmişlerdir. Yerleşik toplumlar ise gidemediği ve erişemediği bölge ürünlerini konar göçer toplumlar aracılığı ile elde etmişlerdir. Karşılıklı ihtiyaç giderme işlemleri iki tarafın da faydası gözetilerek gerçekleşmiştir.
Her Yerde Eğitim