Övmek, övülmek ve övünmek kavramlarıyla ilgili neler düşünüyorsunuz? Düşüncelerinizi paylaşınız.
Bilgisiz insanlar yaşadığımız her çevrede var olmuştur. Olacaktır da. Bu insanlara cahil demeye çoğu zaman kendimize ar sayıyoruz. Ama gerçeği değiştirmeyecek. Durum tespiti benimkisi. Aşağılamak değil haşa. Zaten var olan bir durumu dile getiriyorum. Buna neden olan davranışları düşünüyorum da o kadar çok ki. Özellikle övülmek istemeleri de bu nedenlerden bir tanesi. Sırf bunun gerçekleşmesi adına yapılan işler ve söylenen yalanlar insanlar üzerinde kalıcı etkiler bırakıyor. Kendilerini ayrı bir dünya da görüyor olmaları ve diğer tüm insanları yok sayıyor olmaları hatta dünyanın kendi çevrelerinde dönüyor sanmaları dahası. Bunun bir üst seviyesi kendilerini övmeleri. Bazen o kadar övünüyorlar ki başarısız olacakları ya da yapamayacakları işleri yapmış gibi anlatmak hayret veriyor insana. Bu kavramlardan sadece övmeyi yapabiliriz diye düşünüyorum. Tabi o da layık olduğunu düşündüğümüz kişilere. Övgüye layık olmalı ki övelim. Yoksa onunda diğer türlüsü dalkavukluğa götürür kişiyi. Kimse öyle anılmak istemez değil mi?
Tüm bu kavramların karşılığı olarak ben mütevaziliği seviyorum. Su aşağı doğru akar der büyüklerimiz. Aşağı akan su gibi aziz bir nimet se bizim yukarılarda aradığımız azizliği bulamayacağımız kesin. Gönlümüzü bükmeliyiz derken arifler yanılmış olamaz. Tabi ki başarı olmalıyız. Övgüye layık işler yapmalıyız. Ama bunu istemek için verilen çabalar beyhude. Niyetimiz doğruyu yapmak olmalı ve mütevazi davranmalıyız ki gerisinin önemsiz olduğunu anlayabilelim.