Şiirin dili herkesçe anlaşılır olmalı mıdır? Tartışınız.
Herkes aynı dili konuşmuyor ki herkesçe anlaşılan bir şiir dili kullanılsın. Kullandığı lehçe, anadil, yabancı dil olarak demiyorum. Her insan anlaşılabildiği müddetçe aynı dili kullanıyor demektir. Bir de aynı dili konuşmuyoruz toplumda. Kimi kaba, kimi nazik, kimi argo konuşuyor. Böyle farklı bir çok dilin kullanıldığı zaman da anlaşılır olabilmek için bir dil kullanmak zor değil imkansız. Herkese her kesime ayrı bir dille şiir yazıyor olmalı ki kendini anlaşılabilir kılsın. Peki yazdı diyelim bu kadar şiir arasında şairin yeri ne olacak? Herkes anlaşılır bir şiir okumak ister evet ama herkese hitap edecek tek bir dil var kapalı şiir tarzını benimsemek. Bu lezzete talipsen biraz bilgi birikim sahibi olmalısın ki okuduğun şiiri anlamalısın. Öyle oturduğun yerden ben bu şiiri anlamadım demekle olmuyor o işler. Emek harcamak gerekiyor. Senin harcaman gereken az bir emek yerine şairin yoğun bir çalışma yapmasını beklemek yüzsüzlük değil de nedir? Bilemedim.
Okuduğumuz da ruhumuzu yansıtan o en güzel şiirleri düşünelim. Bizleri bizden alan.. Günler geçerken değişen zaman insanların rahatlığına hizmet eden bir çok fonksiyon geliştiriyor. Rahata alışan insanlar elbette rahat anlayabilecekleri şiirler isteyecektir. Alışmak, bazen değerlere açılan savaşları görmüyor olmak, bu amaca hizmet etmeye kadar gidiyor olmak demektir. Alıştığımız rahatlıkla bir çok değere savaş açtık bu doğru. Ama düşünelim bizleri anlamamız gereken şiirler, bize kendini zorla mı anlatacak?