Yaşım ilerledikçe aile içinde ve dışarıda çeşitli şekillerde değişimler yaşadım. Aslında ailenin hala bir çocuk üyesiyim rolüm değişmedi. Babam ve annem yine ailenin başında söz ve sorumluluk sahibi olarak varlıklarını sürdürüyorlar. Fakat rolüm değişmediği halde bazı haklar elde ettim. Bu haklardan en önemlisi, artık kendi başıma dışarı çıkabiliyor olmamdır. Yaşımın ilerlemesi ile birlikte artık arkadaşlarım ile birlikte sokaklarda gezebiliyor ve istediğim bazı yerlere gidebiliyorum. Rolüm değişmese de bu hakkı elde ettim. Haklarla birlikte hayatımda yeni sorumluluklar da almaya başladım. Dışarıya çıkıp arkadaşlarımla gezerken bunu sadece hak olarak değil sorumluluk olarak da elde etmiş oldum. Nereye gideceğimi, kiminle gideceğimi ve neler yapacağımı aileme bildirmek ile sorumlandırıldım.
Sorumluluk duygusu aslında oldukça güzel bir duygu… Küçük kardeşim ile evde yalnız kaldığımda onun yapacağı kötü şeylere karşı ben sorumlu oluyorum. Kardeşimle ilgileniyor, yanından ayrılmıyor ve kötü bir şey yapmasına engel oluyorum. Onunla zaman geçirip, ona sahip çıkmak oldukça büyük bir zevk veriyor. Haklar ve sorumluluklar her yeni yaşta ve dönemde aile içi rolüm değişmeksizin artarak devam edecek gibi görünüyor.