Dünya oluşumunda ilk olarak kıtalar birleşik ve tek bir kıta halinde bulunmakta idi. Paleozoik Zaman sonları ve Mezozoik zaman başlarında var olmuş olan Pangea kıtası bir süper kıta olup herhangi bir parçalanma olmaksızın tüm kara parçalarının birleşik olduğu bir kıtadır. Bu kıta içerisinde yaşamakta olan hayvanlar istedikleri bölgeye kolaylıkla gidebildikleri gibi istedikleri alanda bulunabilmekteydiler. Ancak doğa olayları ile birlikte Pangea’nın parçalara ayrılması ve her bir kıtanın zaman içesinde sürüklenerek başka bölgelere ayrılması ile içerisinde yaşayan canlılar ile bu yolculuğuna başlayarak başka bölgelere ulaşmıştır.
Zaman içerisinde oluşan kıtalar üzerinde kalan bitki ve hayvanlar bulundukları yeni bölgelerin iklim ve koşullarına uygun yaşamaya başlamış olup ayak uyduramayan canlı türleri fosilleşerek yok olmuş kalan hayvan ve bitki türleri ise o iklim koşullarına göre evrim geçirerek yaşamlarına nesillerce devam etmişlerdir. Aralarında binlerce kilometre uzaklık bulunmasına karşın kıtalar üzerinde aynı fosil örneklerinin bulunması ise kıta parçalanmaları sırasında süper kıta üzerinde yaşamakta olan aynı canlı türleri kıtaların parçalanması ile bölünmüş olup bu şekilde birbirlerinden çok uzak mesafelerde yaşamlarını sürdürmüşlerdir. Bu sebeple birbirinden uzakta bulunan fosil örneklerinin bir zamanlar tek bir kıta üzerinde yaşamış oldukları ve muhtemel olarak son süper kıta olarak adlandırılan Pangea’da yaşadıkları söylenebilir.