“Felsefe yapmak” ve “edebiyat yapmak” deyimlerini günlük hayatta ne için kullanırız? Düşüncelerinizi sözlü olarak paylaşınız.
Felsefe ve edebiyat yapmak terimleri günlük hayat içerisinde boş konuşan, lafı uzatan, ağdalı kelimeler tercih eden insanları tanımlamak için kullanılan edebiyata ve felsefeye aşağılayıcı bir tavır takınan terimlerdir.
İnsanlar neden bu şekilde davranır?
İnsanın bilmediğini ve anlamadığını ötekileştirme çabası var olduğu ilk andan bu yana içinde bulunmuştur. Eğer karşımızdaki biri bilgi ve tecrübe olarak bizden daha üstün konumdaysa biz onu anlamıyorsak karşı tarafa karşı izlediğimiz tutum ötekileştirişi sürekli edebiyat yapan felsefe yapan biri ve hatta boş konuşan demek olacaktır. Söylediğinden de bir şey anlaşılmayan insan olarak tanımlar ve ona karşı bir önyargı oluştururuz. Bir kişiye karşı felsefe yapıyorsun edebiyat parçalama gibi söylemleriniz var ise o kişinin söylediklerini anlamıyor olmanın sizde bir karmaşa yarattığını düşünebilirsiniz. Edebiyat ve felsefeyi anlaşılmaz sözler olarak tanımlamak cehaletten bir adım ötede bir durum değildir. İnsanın madde ve manadan oluştuğunu bilen mürekkep yalamış her insan felsefe ve edebiyatın ruhun şekillenmesinde insanın gerçek manada insan olmasına yardım etmesindeki yadsınamaz katkısını bilir.
Elbette boş konuşan insanlar içinde edebiyat yapma terimleri kullanılmakta. Şiirin, şarkının, sanatın boş olduğunu düşünen insanların bu söylemleri de yine sanat üzerine bir bilgisizlik göstergesidir. İnsanlar bilmedikleri şeyden korkar ve uzaklaşırlar. Özellikle bilmedikleri olgular bir insan tarafından sunulduğunda kendilerine bu bilgi karşısında aşağılanmış ve küçük düşürülmüş hissedebilir mi kendilerine bir koruma kalkanı oluşturabilirler. Bir belki de o yüzdendir konuşan insanları Hatta mantıklı konuşan insanları sevmememiz.