Hayatınızda unutamadığınız belli başlı olaylar nelerdir?
Hayatımda unutamadığım birçok olay var. Ancak özellikle ikisi beni çok derinden etkiledi. Birincisi; birkaç yıl önce yaz tatilini geçirmek için babaannemin yaşadığı köye gitmiştim. Köyde dedemler çiftçilikle uğraşıyor. Köy evinde bekçilik yapması için dedemin “Karabaş” isminde bir köpeği vardı. Uysal ve sevimli bir köpekti Karabaş. Yaz sıcağından korunmak için bulduğu gölgede uyuyordu. Bu sırada Eşref Amcam, tarlaya gitmek için traktöre bindi ve geri geri gelirken Karabaş’ın orada yattığını fark edemedi.
Ne oduysa ondan sonra oldu. Karabaş traktörün çalışma sesini duymamış olacak ki yerinden kalkmadı. Amcam birden fren yaptı. Birde ne görelim, Karabaş’tan ince bir uğultulu ses geliyor. Karabaş boylu boyunca hiç kıpırdaman yatıyor ve gözlerinden gelen bir damla yaşla ne yazık ki bizi terk etti. Başta amcam olmak üzere hepimiz sarsılmıştık. Hemen Karabaş’ı alıp bir kabre yerleştirdik. Bu hazin kazadan sonra dedemler bir daha köpek sahibi olmadı. Bu olayın etkilerini çok uzun bir süre kimse üzerinden atamadı. Hala hatırladıkça çok üzülüyor ve o talihsiz güne geri dönüyoruz.
Hayatımda unutamadığım ikinci olaya gelince; bir sonbahar sabahı okula gitmek için hazırlanırken üzücü bir haber aldık. Gelen haberde anneannemin ambulansla hastaneye kaldırıldığı ve durumunun çok kritik olduğuydu. Hiç vakit kaybetmeden Edirne devlet hastanesi koştuk. Hastaneye gittiğimizde anneannemin bilincinin kapalı olduğunu ve kimseyi tanıyamadığın söylediler. Hasta yatağında yatan canım anneannemin elini uzun süre tuttum. Bir ara gözlerini açar gibi oldu ve sanki beni hatırladı gibi gözlerimin içine baktı. Onu bu şekilde güçsüz ve bitkin görmek çok üzücüydü. Bir süre sonra doktorlar yapılacak hiçbir şeyin olmadığını ve eve gidebileceğimizi söylediler. Ne yazık ki anneannem evine gittiğinin akşamı gözlerini hayata açamamak üzere yumdu. İlk kez bir ölüm hadisesi ve cenaze merasimi görüyordum. Üzüntümüz tarif edilemez boyutlardaydı. Mekânın cennet olsun canım anneanneliğim. Nurlar içinde uyu….