“Kardeşim” diye hitap ettiğiniz arkadaşlarınızın diğerlerinden farkı nedir?
Diğer tüm arkadaşlarımıza nazaran daha samimi olduğumuz arkadaşlarımız elbette vardır. Bize daha yakın, bizi daha iyi anlayan ve dertleştiğimiz kimseler. Onlara genelde ‘kardeşim’ diye hitap ederiz. Diğer arkadaşlarımızla elbette farkı vardır ki onlara kardeşim deriz. Kardeş yerine koyarız bir nevi. Aile efradından herhangi biri ile konuşmadığımız veya konuşmayacağımız bir konuyu onlarla konuşur, içimizi döker, rahatlarız. Onlar; bizi anlar, dinler. Yeri geldiğinde hak verir. Yeri geldiğinde eleştirir. Ancak onlar bizim canımız ciğerimizdir. Diğer arkadaşlarımızla da oynarız, konuşuruz gezeriz belki ama isimleri ile hitap etmeyi daha hayırlı görürüz. Bizim gibi düşünmüyor olmaları değil mesele.
Yakınlık, hissiyat meselesi. Yani samimi olup kardeşim dediğin kişi seninle aynı düşünmüyor olabilir. Hataları da olabilir. Ancak bu onu bağlar. Sen söyler çekilirsin. Sonrasında yine devam eder samimiyet. Diğer arkadaşlıklar öyle değildir ki. Bir söylersen bin ah işitirsin. Yakınlık olmadığından, art niyeti damgası yersin birde üstüne. Alınır insanlar, küserler ve kalpleri kırılır. Hâlbuki sen kötü bir şey dememişsindir. Onun iyiliği için bir durumu belirtmişsindir. Ancak o bunu anlamaz. Anlatmak istediğim bu işte, arada ki bağ. Birbirine bağlar aynı ruh, insanları. Farklıysan hem sen rahatsız olursun o ortamda hem onlar. İstemez, istenmezsin. Bütün her şey bundan ibarettir.