Küresel Mutluluk Endeksi örneğinden yola çıkarak mutluluk ve devlet bağını açıklayınız.
2012 yılından itibaren Küresel Mutluluk İndeksi raporu hazırlanmakta ve bu raporda ülkelerin ne derece mutlu oldukları açıklanmaktadır. Ülkelerin gelişmişlik düzeyleri, sosyal yaşamları, ekonomik durumları, hak ve adalet mekanizmalarının işletilmesi gibi durumlar hazırlanan bu endekste ölçü olarak kullanılmakta.
Küresel mutluluk endeksi verileri her ülke için farklı ölçütleri baz alarak hazırlandığı için o bu raporun ne kadar doğruları yansıttığı da tartışma konusu olabilir. Özellikle son yayımlanan raporda ekonomik düzeyi yüksek olan ülkelerin dünya mutluluk sıralamasında geride kaldıkları görülmekte.
Burada “para ile saadet olmaz” deyimi aklımıza gelebilir. İnsanların sağlık, eğitim, zorunlu ve sosyal ihtiyaçları karşılanmadığında insanlar mutlu olamazlar. Yani devletlerin ekonomik ve gelişmişlik düzeyi ne olursa olsun ülkesinde yaşayan kişilerin hayatlarını kolaylaştıracak adımlar atması gerekir.
En mutlu ülkelere baktığımızda daha çok sosyal devlet anlayışı ile yönetilen, özgürlük, adalet ve insanların daha çok sosyal ilişkiler kurduğu ülkeleri görürüz. Toplumsal bir refah yakalamak isteyen devletler vatandaşlarına ekonomik göstergelerin dışında yukarıda saydığımız noktaları da göz ardı etmemeleri gerekir. Sosyo-kültürel ihtiyaçlarının karşılandığı toplumlar bu nedenle daha mutlu olurlar.