İşe önce düşünerek başlarım. Bir usta inşaatını düşünüp planlamadan yapabilir mi ? Buna o işin zor yanlarını düşünerek devam ederim. Kolay yanları ya da bana öyle gelen yapılması aynı zaman da mutluluk verecek hafif işleri düşünmeyi sona bırakırım. Belki de hiç düşünmem. Kafamda oturmuştur zaten. Zorlar dururken kendimi ona yoramam. Zaten ona yormak da denmez de.. Keyif verecek çünkü yapınca mutlu olacağım. Burada kendi kendime sormalıyım yapmaktan mutlu olduğum işler kolay kategorisinde mi ?

Şimdi işin zor kısmına göz atalım. Bana göre keyif vermeyen tatsız işlere. Düşündüğüm zaman da dahil edersek epey vakit harcayacağım da artık bellidir. Sonrası için uğraşlarım da çaba vermiyorsa sinirlenmemek elde değildir. Artık bu noktada o işin oluşması için inat başlamıştır. Uğraş daha uzun vakiler almaya başlamış sinir katsayısı yükselmiştir. Kendini az çok tanıyıp gören her insan burada bir mola verir. Dinlendin yine olmuyor mu ? Araştır artık be adam derim ve işin nasıl yapılacağı hususunu dikkatlice öğrenir bir hal çaresine bakmaya çalışırım.