Bilgi, hem pratik hem de teorik yaşam içerisinde kavrama ve anlama oranını yüksek miktarda arttırdığından dolayı son derece değerli ve önemli bir kaynak olarak tanımlanabilir. Bu kaynak sayesinde elimizde tuttuğumuz bardağın, içimize çektiğimiz havanın tam olarak ne olduğunu hisseder ve buna göre bir kavrayışlar haritası geliştiririz. Geliştirdiğimiz bu kavrayışlar haritasında adlandırmadığımız her bir kavram ise bizim yaşamın daha içinde olmamızı, yaşam ile daha çok bütünleşmemizi, ve yaşamdaki her bir değişkeni daha sağlıklı anlamlandırmamızı sağlar. Peki, bu ne anlama gelir? Bu, şu anlama gelir: bilgi sahibi olmak her zaman fikir sahibi olmak anlamına gelmiyor ama yaşam hakkında aktif fikir sahibi olabilmemiz için bilgi sahibi olmaktan başka çaremiz yok. Bir fikrin temelini ve pratiğini inşa etmeye çalışırken yaşam içerisinde o fikrin çalışmasını sağlamak zorundayız. Bu da ancak yeterli bir donanım ile mümkün. Bir temel bilgi düzeyine ulaştıktan sonra genel olarak kendi çabalarımız ile yeni doğrular keşfetmek de zor değil. Fakat temel bir bilgiye sahip olmuş şekilde bu sürece başlamak oldukça kritik.

Bilgi ilk çağlardan beri insan için önemli. Yani aslında tamamen felsefi bir olgu da değil. Bilgi yüzyıllar boyunca dinozorların değil, insanların hayatta kalmış olmasını sağlayan evrimsel bir silah aynı zamanda. Bilgi medeni insanın da yırtıcı insanın da en güçlü silahıdır.