Yaz mevsiminin bitmesine az bir süre kala karıncalar kış için gerekli olan gıdaları toplamak için artık daha aceleci davranıyordu. Acele edilmesine rağmen bir türlü erzaklar yeteri kadar hızlı toplanamıyordu. Bu iş sırasında adeta bir karmaşa yaşanıyor ve kimin ne yaptığı tam olarak belli olmuyordu. Bu karmaşa içerisinde çok fazla iş yapılıyor ama bir türlü yeterli verim alınamıyordu. Herkes deli gibi çalışıyor, toplanan ürünler bir türlü yeterli gelmiyordu.
Erzakın hızlı toplanmaması üzerine yetkili bir karınca gelerek iş bölümü yaptı ve herkesin ne iş yapacağını belirledi. İş bölümü yapılmasının hemen ardından bazı karıncalar üretmek ile meşgul olurken bazıları ise taşıma işlemini yaptı. Böylece ortada var olan karmaşa yerini sakin ve hızlı işleyen bir sisteme bırakmıştı. Adeta bir insan topluluğu gibi organize olan karıncaların verimliliği hızla artmaya başladı. Erzak, yakacak ve gerekli olan diğer bütün malzemelerin toplanması için bu yöntem uygulanmaya başladı. Karıncaların da üstün gayreti ile kış gelmeden bütün malzemeler toplanmış oldu. Kış artık gelebilirdi.
Karıncalar böylece bütün kış boyu rahat ederek keyifli zaman geçirdi. Hiç zorluk çekmeyen karıncalar iş bölümü yapmanın, insanlar gibi organize olmanın getirdiği verimliliği en zor dönemlerinde keşfetmiş oldular. Böylece kışın dondurucu soğuğundan son anda kurtulmuş oldular.