“Gülerseniz dünya güler, ağlarsanız yalnız ağlarsınız.” özdeyişle ilgili duygu ve düşüncelerinizi açıkladığınız bir konuşma yapınız.

Dünyada, inanlar birlik ve beraberlik içinde yaşayarak hayatlarını daha da kolaylaştırmaktadır. İnsanlar bu birlik ve beraberlik duygusuyla birlikte arkadaşlıklar ve dostluklar kurarlar. Kurdukları bu dostlular onlara çok şey kazandırır. Örneğin yaşanılan mutluluklar ancak paylaşılınca çoğalır ve yaşanılan acılar da yine paylaşılınca azalmaktadır. Bu duyguları paylaşmak için yanımızda bizi seven ve değer veren insanların olması çok önemlidir.

Bu insanları bulmak aslında bizim elimizdedir ve kurduğumuz ikili ilişkiler sayesinde bizi seven dostlarımızı arttırabiliriz. Böylece yaşadığımız her sevinci ve her mutluluğu onlarla paylaşma fırsatı buluruz. Yaşadığımız acıları, kaderleri ve üzüntülerimizi de bizi sevenlerle paylaştığımızda acımız geçmese de bir nebze azaldığını hissedebiliriz.

“Gülerseniz dünya güler, ağlarsanız yalnız ağlarsınız” özdeyişine gelecek olursam; bence bu özdeyişte aslında anlatılmak istenen, insanlara sevgi ve şefkatle yaklaşıldığında onların güldürmenin kolay olacağını ve bu şekilde biz mutluysak çevremizdeki kişilerinde mutlu olarak gülümseyeceğidir.  Ancak yaşadığımız acıları her ne kadar çevremizdeki kişiler anlamış olduklarını belirtseler de bizim o anda neler hissettiğimizi ve ne tür bir acı çektiğimizi tam olarak anlayamadıklarından dolayı, kederli olduğumuz zamanlarda yalnızca kendi acılarımız için yalnız ağlayacağımızdır.

Bu kişilerin bizi gerçekten anlamaları için empati değil sempati duymaları gerekir. Sempati duymak, aynı acıyı aynı şekilde hissetmektir. Fakat günümüzde bu duyguları bizimle paylaşacak insanları bulmak oldukça güçtür.