İ.Kant, “Ahlak Metafiziğinin Temellendirilmesi” adlı eserinde insan için kesin bir buyruk, aynı zamanda genel bir yasa olmasını isteyebileceği maksime (kural) göre davranışta bulunmasıdır. Buna göre insanın kesin buyruğa uyarak hareket etmesinin amacı nedir? Açıklayınız.
İ.Kant, “Ahlak Metafiziğinin Temellendirilmesi” adlı eserinde “ahlak” ve “etik” kavramlarını aynı anlamda kullanmıştır. Kant’a göre etik alanında koşulsuz buyruğa dayanan bir sistemin kurulmasını savunur. Akıl sahibi bir varlığın amacının kendisinin yasa koyucu olduğu bilincini taşıyarak “ödeve uygun” eylemde bulunmakla kalmayıp “ödevden dolayı” eylemde bulunmanın gerekliliğini taşıması gerekir. Kant’a göre buradaki ayrım kişinin kendi rolünü vurgulamakla birlikte yapılan eylemin toplumsal ve psikolojik içgüdülere karışmasını engellemek olmalıdır.
Kant, herkesin kabul etmesi gereken bir yasanın “ahlak yasası” olması için, bu yasanın içinde olan tüm yükümlülüklerin sonucu mutluluğun oluşmasını belirtir. Tüm diğer yaslarda da amaçlanan budur. Buradaki mutluluk insanın doğal yaşamındaki koşullarda değil zorunlu akılsal koşularda aranmalıdır.
Kant, “Ahlak Metafiziğinin Temellendirilmesi” adlı eserinde şuna dikkat çeker. Genel yasalarca belirlenmiş “ödev” buyruğunu davranışın maksimi gibi yani sanki kendi istemimi gibi davranışta bulun ve bu davranışın sonucunda yapılan eylemler bir araç değil bir amaç uğruna yapılmasıdır.
İnsanın yaşamını sürdürmesi bir ödevdir ve buna herkesin doğrudan doğruya bir eylemi vardır. Ancak insanların gösterdikleri bazı endişe ve iç değerleri kuraların(maksimlerinin) çoğu zaman ahlaksal bir içeriği yoktur.