Osmanlıların Rumeli’ye geçişleri ve burada yerleşmeleri, Türk tarihi için bir dönüm noktasıdır. İlk olarak Gelibolu üzerinden gerçekleşen bu geçiş neticesinde Rumeli, Türk fütuhatına açık bir hal almıştır. Nitekim Akdeniz âlemi ile Bizans’ın başkenti İstanbul arasındaki tek deniz yolu olan Çanakkale Boğazı da Osmanlı hâkimiyetine girmiş oluyordu.

Rumeli Halkının Osmanlı’yı Kabullenmesi

Rumeli’de Osmanlılar sistemli bir fetih ve iskân hareketine girişmiş, uyguladıkları “istimalet” politikasıyla da ciddi bir mukavemetle karşılaşmamışlardır. Ayrıca, Rumeli’de siyasi ve dini istikrarın olmayışı, Osmanlıların karşı yakaya geçişlerini kolaylaştırmış, bölgedeki feodal beylerin köylülere yüklediği oldukça ağır yükümlülükler nedeniyle de halk Osmanlı hâkimiyetini kolayca benimsemiştir.

Osmanlı’nın Rumeli’ye Yönelmesinin sebepleri

Hem Osmanlı’nın kuruluş aşamasında hem de topraklarının genişletilmesinde derviş, şeyh ve onların kurdukları zaviyelerin etkisi büyüktür. Zaviyeler Balkan coğrafyasındaki Müslüman – Türk medeniyetinin temsilcisi olarak görülüyordu. Osmanlı döneminde bu faaliyet sahaları oldukça hızlı bir şekilde genişlemiştir. İktisadi ve sosyal sebepler ile Doğu bölgesinden gelen Moğol baskısı Rumeli’ye geçilmesine neden olmuştur.

Gaza ve Fetihler

Osmanlıların Rumeli’ye geçişi, Karesi Beyliği’nin ilhakı ile Çanakkale Boğazı kıyılarının elde edilmesi sonucunda, Orhan Gazi döneminde gerçekleşmiştir. Karesi Beyliği’ni daha sonra Süleyman Paşa’ya bırakan Orhan Gazi Bursa’ya dönmüştür. Süleyman Paşa, Karesi topraklarını zamanla genişleterek Çanakkale sahil şeridine hâkim olmuştur. Böylece, Gelibolu kıyıları ile karşı karşıya gelinmiştir. Gelibolu’nun alınması ile Osmanlıların Balkanlar’daki ilk harekât üsleri Gelibolu ve Bolayır olmuştur. Rumeli’de birçok fetih gerçekleştiren Süleyman Paşa, Orhan Gazi’den fethedilen hisar ve vilayetlere yerleştirilmek üzere pek çok Müslüman’ın Rumeli’ye gönderilmesi gerektiğini söylemiş ve Gelibolu bölgesine iskân ettirilmiştir.