Osmanlı Devletinde keyfi olarak toprağı ekip biçmeyen köylünün elinden arazinin alınmasının nedenleri nelerdir?
Tarıma dayalı geçim kaynağının oluşturulduğu Osmanlı toplumunda, süreklilik esasına dayandırılması için tımar sisteminin oluşturulduğu ilgili nedenlerden. Sistem gereği en alt tabakada bulunan köylülerin devlet tarafından emanet aldıkları toprakları verimliliği sağlamalarının yanı sıra sistemin işleyişi için zorunludur. Çünkü sistemin en başında oluşacak aksaklık sistemin tümü ile aksamasına neden olacak ve hiç bir ilerleme kaydedilmeyecektir.
Yapılan denetimler sadece tımar sahipleri için değil tabi ki. Tımar sahiplerinin verdiği bilgiler doğrultusunda köylülerinde denetime girmesi sağlanıyor. Bu denetimler sonucu eğer ki köylü emaneten verilen toprakları ekip biçmeden bir fayda beklemeye kalkışırsa topraklar ellerinden geri alınıyor. Bunun gerekliliği toplumda oluşacak sistemsel aksayışın önüne geçmektir. Ekilmeyen her arazi karşılığında vergi alınmamasına, dolayısıyla alınan vergilerle karşılanacak askeri giderlerin azalmasına ve tımar sahiplerinin yönetiminin zaafa uğramasına neden olacaktır. Sadece onunla da kalmayıp merkezi otoriteyi sarsacak ve dahası yetiştirilemeyen askerlerin eksikliği ile güvenlik zafiyeti oluşacaktır. Bir birine bağlı olan nedenler zincirinin ilk halkası olan köylülerin ekip biçtiği araziler olmazsa olmazlardandır. Aslında her bir halka kendi açısından değerli ve diğerini tetikler durumdadır. Ekilmeyen arazilerin verimliliğinin düşmesi ve tarımda ki sürekliliğinde aksaması unutmamalıdır. Tüm nedenler göz önüne alındığında köylülerin ekip biçmesi elzem nitelikte olup, toplumun en alt tabakasının en üst tabaka ile nasıl ilintili çalıştığının resmidir. Yapılan her faaliyet ve yapılmayan her faaliyet olumlu yahut olumsuz yönde yönetimi etkilemektedir.