Osmanlı Devleti’nin istimâlet politikasının ilk aşamasında nasıl bir yol izlediğini aşağıya yazınız.
İslam dininin temel düşünce sistemini benimsemiş olan Osmanlı İmparatorluğu herkesi kucaklayacak bir politikayla topraklardan önce gönülleri fethetmeye yönelmiş, gönülleri fethettikçe toprakların fethinin gerçekleştirmesini sağlamıştır. Günümüzde kılıç zoru ile yayıldığı kimi kaynaklarda söylenen İslam’ın aksine gönül alma prensibi ile yayıldığı bir gerçektir. Osmanlı İmparatorluğu da bu gaye doğrultusunda kendine hedef olarak kızıl elmayı koymuş bu uğurda savaşmış veya barışmıştır.
İstimalet kelime anlamı itibariyle gönül alma demektir. Gördüğünüz üzere savaşma politikası değil gönül alma politikası ile hareket eden Osmanlı İmparatorluğu tarihte eşine rastlanmayacak kadar büyük bir devletti. Bu politikayı geliştirmeleri ile ilk aşamada fethedilen yerlerde ki halkalara; eşit davranma(kendileri gibi aynı haklara sahip olduklarını bildirme), hoşgörülü olma(hangi dini benimsediklerinin kararını kendilerine bırakılması), onları himayesinde barındırma(yiyecek içecek temininin sağlanması), dışarıdan gelecek saldırılara karşı can ve mal güvenliklerinin sağlama ve ibadetlerini gerçekleştirme de özgür bırakılma gibi imtiyazlar tanınmıştır. Bu girişimler o yörenin halkının gönlünü kazanmaya (istimalet politikası) neden olmuştur.
Osmanlı imparatorluğu sonuçlar dan çok nedenlere yön vermeyi düşünmüştür. Çıkan sonucun etkili olabilmesi, kendi çıkarına fayda sağlaması için nedenleri kendi oluşturmuştur. İstimalet politikası da bu nedenler arasında yer alır.