Pollyannacılık, bir oyun oynamaktır aslında. Her şeye iyi tarafından bakmak ve fazla iyimser olmaktır bir başka deyişle de mutluluk oyunudur.

Kişi mevcut durumlar karşısında iyimserliğini kaybetmez ve bazen kendini kandırma seviyesinde iyi olduğunu düşünür.

Bu bir psikolojik savunma yöntemidir.  Ruhsal yapısı mevcut durumun gerçekliğin kabul edemeyecek kadar hassas insanlar öyle değilmiş gibi davranarak kendilerini kandırdılar.  Ama gerçeğin acı tarafı ile yüzleşmeden de ne çözüm üretmek mümkündür ne de mücadele etmek.

Örneğin: kolunuz koptuğunda ne yaparsınız?

Seçenekler:

Kolum koptu ve bu beni hayatta çok zorlayacak tüm gerçekliği görüp bunu kabul etmeliyim. Bu bir eksiklik değil, bu benim hatam da değil ama ben artık tek kol ile yaşamak zorundayım.

Ne olur sanki kolum koptuysa diğer kolum sağlam. O yeterli olacaktır.

Kolunuz koptuğunda hangisini düşünürsünüz?

Eğer ilk cümle size daha yakınsa realist bir bakış açısı ile baktığınızı söyleyebiliriz.

Ancak ikinci cümle bir Pollyannacılık cümlesidir. Çünkü insan tek kol ile yaşarken iki kola sahip bir insanın yapabilme yetisindeki işleri kolaylıkla yapamaz.

Yani burada ne durumuzu dramatize etmek ne Pollyannacılık oynamak size bir fayda sağlamaz.  Eksiğinizi ve fazlanızı kabul ederek devam etmelisiniz yola.

Tek kolla senden daha iyisini yaparım demek yerine tek kollu insanların arasında böyle bir kıyas yapmak daha doğru olacaktır.

Not: buradaki kol örneği farazi bir örnektir. Bunu hayatın içerisindeki herhangi bir olayla da bağdaştırabilirsiniz.