Ramazan ayı toplumsal yardımlaşma ve dayanışma olgusunu nasıl etkilemektedir? Gözlem ve deneyimlerinizi arkadaşlarınızla paylaşınız.

Ramazan ayı bizim inancımıza göre oruç tuttuğumuz ve Allah’a belirli saatler arasında nefsimizi körelterek ve aç bırakarak irademizi ispat ettiğimiz oruç tutma ibadetini gerçekleştirildiğimiz zaman dilimidir. Ramazan için en hayırlı ay, on bir ayın sultanı gibi benzetmeler yapılır.  Çünkü ramazan sadece kişilerin aç kalması ile ibadet ettikleri bir ay değildir.  Ramazan yoksulun halinden anlayabilmenin zamanıdır bizler için ve yine bizler için nefsi köreltmek arzu ve istekleri yalnızca Allah’ın rızası için törpülemenin zamanıdır.

Ramazan ayı geldiğinde ülkede sanki milli birlik beraberlik ve seferberlik ilan edilmiş gibi bir hava ile karşılaşırız.  Herkes birbirine yardımcı olmak ister. Oruç tutan insanlara karşı ibadetlerini rahat yapmaları için saygı duyarız ve eğer oruç tutamıyorsak bile karşılarında yemek yemeyiz.  Her ramazanda yardım kumpanyaları düzenlenir ve toplum olarak birbirimizin eksikleri kapatmak için koşturur dururuz.

Ramazan aylarının en güzel taraflarından biri de iftar sofrası geleneğimizdir. İftarların kalabalık olması bereketli olması ile eşdeğerdir bizler için.  Bu yüzden belediyelerimiz meydanlarda ramazan çadırları kurar ve ücretsiz olarak halka iftar yemekleri verir.  Bu ibadetin toplumu kaynaştırma ve birleştirme özelliği vardır. Ramazan aylarında, her insanda ve hatta insanları da geçin yaratılmış her canlıda bir huzur ve huşu hali gözlemlemek mümkündür. Ramazanın insanın hem bedenine hem de ruhuna iyi gelen bir zaman dilimi olduğunu düşünüyorum.