Biz ailecek en çok karşı komşumuzu seviyoruz. Bunun sebebi ise, yeri geldiğinde paramızı, yeri geldiğinde paramızdan daha kıymetli evcil hayvanımızı emanet edebilecek bir kapımızın olması.
Ara sıra aile yemekleri düzenlediğimiz, kardeşim okul çıkışlarında bizi evde bulamayınca oraya girdiğinde onu bırakmadan bizi eve sokan biri olduğu için ona minnettarız. Bu zamanda ev alma komşu al, sözünü bizzat dinleyen biri olarak komşumuzun her konuda bize yardımcı olduğunu hatırlatmak istiyorum. Orta yaşlı olan ve ailemizin yarısının teyzesi, yarısının ablası sayılan komşumuz bizden bir yardım istediğinde asla geri çevirmiyor elimizden gelenin en iyisini sağlıyoruz.
Maddi durumumuz sıkıştığında bize para verdiği bile oluyor, çünkü biz kalabalık bir aileyiz o ise yalnız yaşıyor, çoluğu çocuğu uzakta olduklarından özellikle kardeşimi ve beni kızı, torunu yerine koyuyor. Akrabalarımızdan daha çok güvendiğimiz ve bir yere giderken evin anahtarını teslim ettiğimiz teyzemiz, evimizdeki evcil hayvanları besliyor, bazen suyunu değiştiriyor hatta bazen biz evde yokken girip yemek hazırlıyor. Evimizin ninesi gibi her işimize koşan teyzemizin bir gün kardeşimin ve benim dağınık yatağımızı topladığına bile şahit olduk.
Bu zamanda böyle komşular var mı, çelişkisine düşenlere cevap: Evet, var. Hem de bizim.
Kardeşim sıkıldığında gidip onun yanında kalmaya bile çekinmezken, günümüz ilişkilerine karşı ona yalnızca komşu demek bizlere ağır geldiğinden, dışarıdan biri sorduğunuzda ailemizin teyzesi olarak tanıtmaktan çekinmiyoruz, çünkü zaten öyle, yine de biz yakın akrabamızmış gibi davranıyoruz.