“Yüksek zümre edebiyatı, saray edebiyatı, klasik edebiyat” kelime gruplarının size çağrıştırdıklarını söyleyiniz.

Edebiyatın tarihini bilmemiz bizler için çok önemli. Yoksa edebiyatın gelişimini bilmeden çok da yorum yapmamız doğru olmaz. Bilgisiz konuşmak cahillerin işi. Yüksek zümre edebiyatı; bana edebiyatın, bir çok milletin etkileşime uğrayıp yüksek seviyeli bir yapı oluşturduğunu anımsattı. Şairlerin bu dönemde yüksek kalitede şiirler yazıyor olmasından da kaynaklanıyor olabilir. Ama ilk ihtimal daha gerçekçi benim için. Saray edebiyatında ise genellikle saray ve çevresinde gelişen ve bu görüşü ileri sürenler tarafından oluşturulmuş bir isim olmalı. Adı üstünde saray edebiyatı. Klasik edebiyat konusunda da bazı fikirlerim var elbette. Klasik kelimesini günümüzde de oldukça sık kullanıyoruz. Yapısı değişmeyen, geçen zamana aldırış etmeden içeriği korunan her şeye klasik diyebiliriz.

Klasik edebiyat da böyle olmalı. Zamanı geçse dahi içeriğini koruduğunu düşünüyorum. Tüm bu türler isimlerinin çağrıştırdıkları ile bilinir. Tabi eğer araştırmazsak. Araştırıp öğrendiğimiz hiçbir bilgi yoktur ki içi boş çıksın bizi boşa konuştursun. Zaten boşa konuşmamak için bile araştırıp bilgi sahibi olmalıyız. Her bilgi bizlerin fikirlerini ve görüşlerini yansıtmada bize güç katacaktır. Çevremizde insanların bilgisizlikleri ile konuşup kendi açıklarını kapatmaya çalışmalarını gülerek karşılamıyor muyuz ? Aynı duruma neden düşelim ki. Kendimizi geliştirmemiz zaten önemli. Hem düşünmeden konuşmamak için bilgi depolamak faydalı olacaktır. Kendimizi hafife almak, bizlerin öz güvenini azaltır. Öz güvenimizi tazelememiz bilgi birikim sahibi olmamızdan geçiyor.